Dat was toch wel even schrikken voor mijn ouders, niet één, maar twee kleintjes erbij! Mijn ouders gingen eigenlijk voor een derde, maar kregen er een cadeautje bij, zoals wij het altijd maar noemen. 

Bij de tweede controle bij de gynaecoloog kwamen mijn ouders erachter dat hun gezin niet met één, maar met twee kindjes ging uitbreiden. Mijn vader vond het geweldig, maar mijn moeder dacht meteen aan praktische zaken zoals: waar moeten ze slapen en hoe gaan we dit aan iedereen vertellen?!
Maar dat slapen en vertellen is helemaal goed gekomen. De reacties van familie en vrienden waren heel verschillend. Natuurlijk moest het verteld worden tegen mijn broer en zus, zij kregen er twee zusjes bij! En leuk dat ze het vonden, zij wouden het meteen aan iedereen vertellen. Familie en vrienden konden het eigenlijk niet geloven en hoewel we uiteindelijk toch wel geboren zouden zijn en ze het wel moesten geloven, hadden mijn ouders gelukkig echo’s als bewijs.

Zwanger zijn is niet altijd een pretje, dat weten we allemaal, maar deze zwangerschap is mijn moeder toch wel zwaar gevallen. Niet lang kunnen staan, flauw vallen, overgeven, afvallen en toen heel dik, maar echt heel dik worden wat zelfs leidde tot niet meer kunnen lopen,  ja het hoorde er allemaal bij. Uiteindelijk was het het allemaal waard toen die twee babytjes geboren waren! Of niet mam? ;D

En daar waren we dan, Trudy eerst en 6 hele minuten later Wilma. Uiteraard vond iedereen ons op elkaar lijken, maar mijn moeder zag gelukkig wel het verschil direct. Mijn vader niet, die haalt ons nog steeds regelmatig door elkaar. Gelukkig kunnen we dat goed hebben.

En bij tweelingen horen automatisch vragen en opmerkingen.. Maar daar hebben we het later nog over!